درمان پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری در کودکان می‌تواند به علت مسائل روحی و رفتاری، محیط خانوادگی و یا علل فیزیکی از جمله مشکلات تحرکی باشد. برای درمان پرخاشگری در کودکان بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید و با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید. درمان پرخاشگری در کودکان شامل رویکردهای متنوعی است که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

1. رویارویی با عواقب رفتار پرخاشگرانه: بهتر است با کودک خود در مورد عواقب رفتار پرخاشگرانه صحبت کنید و به او آموزش دهید که چگونه با مشکلاتش به صورت سازنده برخورد کند.

2. آموزش مهارت‌های ارتباطی: آموزش مهارت‌های ارتباطی به کودکان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که احساسات و نیازهایشان را چگونه بیان کنند و در مواجهه با مشکلات بهتر پاسخ دهند.

3. آموزش مهارت‌های حل اختلاف: آموزش مهارت‌های حل اختلاف به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند با مشکلاتی که در برقراری ارتباط با دیگران وجود دارد، بهتر مقابله کنند.

4. تغییر رفتار خود والدین: رفتار والدین می‌تواند بر رفتار کودک تأثیر داشته باشد. برای مثال، والدین می‌توانند با فراهم کردن محیط آرام و پایدار، کمک کنند تا کودکان بهتر بتوانند کنترل خود را در برابر خشم و ناراحتی هایشان داشته باشند.

5. درمان دارویی: در برخی موارد، پرخاشگری ممکن است نیاز به درمان دارویی داشته باشد. مثلاً، در برخی موارد، مشکلات فیزیکی مانن ADHD می‌تواند باعث پرخاشگری شود و در این صورت درمان دارویی می‌تواند کمک کننده باشد.

6. مشاوره خانواده: در برخی موارد، مشکلات خانوادگی می‌تواند علت پرخاشگری کودکان باشد. در این صورت، مشاوره خانواده می‌تواند کمک کننده باشد تا والدین بتوانند بهتر از نیازهای کودکان خود درک کنند و با آن‌ها برخورد مناسب داشته باشند.

7. حضور در برنامه‌های تربیتی و رفتاری: برنامه‌های تربیتی و رفتاری مانند برنامه‌های رفتاری شناختی و رفتاری می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های لازم برای کنترل خشم و احساسات خود را بیاموزند.

به طور کلی، درمان پرخاشگری در کودکان ممکن است نیاز به ترکیبی از روش‌های متفاوت داشته باشد. بنابراین، درمان باید با مشاوره پزشک یا روانشناس کودکان صورت گیرد و بهتر است تغییرات در رفتار والدین همراه با درمان کودک صورت گیرد.

پرخاشگری در کودکان می‌تواند به علت مسائل روحی و رفتاری، محیط خانوادگی و یا علل فیزیکی از جمله مشکلات تحرکی باشد. برای درمان پرخاشگری در کودکان بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید و با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید. درمان پرخاشگری در کودکان شامل رویکردهای متنوعی است که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

1. رویارویی با عواقب رفتار پرخاشگرانه: بهتر است با کودک خود در مورد عواقب رفتار پرخاشگرانه صحبت کنید و به او آموزش دهید که چگونه با مشکلاتش به صورت سازنده برخورد کند.

2. آموزش مهارت‌های ارتباطی: آموزش مهارت‌های ارتباطی به کودکان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که احساسات و نیازهایشان را چگونه بیان کنند و در مواجهه با مشکلات بهتر پاسخ دهند.

3. آموزش مهارت‌های حل اختلاف: آموزش مهارت‌های حل اختلاف به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند با مشکلاتی که در برقراری ارتباط با دیگران وجود دارد، بهتر مقابله کنند.

4. تغییر رفتار خود والدین: رفتار والدین می‌تواند بر رفتار کودک تأثیر داشته باشد. برای مثال، والدین می‌توانند با فراهم کردن محیط آرام و پایدار، کمک کنند تا کودکان بهتر بتوانند کنترل خود را در برابر خشم و ناراحتی هایشان داشته باشند.

5. درمان دارویی: در برخی موارد، پرخاشگری ممکن است نیاز به درمان دارویی داشته باشد. مثلاً، در برخی موارد، مشکلات فیزیکی مانن ADHD می‌تواند باعث پرخاشگری شود و در این صورت درمان دارویی می‌تواند کمک کننده باشد.

6. مشاوره خانواده: در برخی موارد، مشکلات خانوادگی می‌تواند علت پرخاشگری کودکان باشد. در این صورت، مشاوره خانواده می‌تواند کمک کننده باشد تا والدین بتوانند بهتر از نیازهای کودکان خود درک کنند و با آن‌ها برخورد مناسب داشته باشند.

7. حضور در برنامه‌های تربیتی و رفتاری: برنامه‌های تربیتی و رفتاری مانند برنامه‌های رفتاری شناختی و رفتاری می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های لازم برای کنترل خشم و احساسات خود را بیاموزند.

به طور کلی، درمان پرخاشگری در کودکان ممکن است نیاز به ترکیبی از روش‌های متفاوت داشته باشد. بنابراین، درمان باید با مشاوره پزشک یا روانشناس کودکان صورت گیرد و بهتر است تغییرات در رفتار والدین همراه با درمان کودک صورت گیرد.

اختلال شخصیت مرزی در نوجوانی

یک اختلال شخصیتی است که به طور اصطلاحی به عنوان BPD شناخته می‌شود. این اختلال بیشتر در زنان به دست می‌آید و بیشتر در دوره نوجوانی آغاز می‌شود. شخصیت مرزی بر اساس پراکندگی شدید و شدت بالای افکار ناگوار، احساسات ناهنجار و رفتارهای ناسازگار تعریف می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال شخصیتی، ممکن است درک نامطلوب از خود، دیگران و جهان داشته باشند.

علائم اختلال شخصیت مرزی در نوجوانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. استفاده از مکرر از خودکشی، افکار خودکشی، یا تهدید خودکشی

2. رفتارهای خودآسیبی نظیر بریدن بدن یا سوختن خود

3. تغییرات شدید و ناگهانی در احساسات و حالت روحی، از جمله بی‌قراری، اضطراب، خشم و افسردگی

4. عدم پایبندی به ارزش‌ها، ایده‌آل‌ها، و اهداف شخصی

5. مشکلات در ارتباطات میان فردی، شامل برخورد با افراد، روابط عاطفی، و رفتارهای خود را به خوبی بیان کردن

6. ترس یا اطمینان برای رهایی از ارتباطات نزدیک با دیگران، و عدم قابلیت تحمل برای تنهایی

7. تصور نسبت به دیگران به عنوان خطرناک یا نامتعارف و ترس از رهایی از این افراد

8. یک اختلال شخصیتی است که به طور اصطلاحی به عنوان BPD شناخته می‌شود. این اختلال بیشتر در زنان به دست می‌آید و بیشتر در دوره نوجوانی آغاز می‌شود. شخصیت مرزی بر اساس پراکندگی شدید و شدت بالای افکار ناگوار، احساسات ناهنجار و رفتارهای ناسازگار تعریف می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال شخصیتی، ممکن است درک نامطلوب از خود، دیگران و جهان داشته باشند.

   علائم اختلال شخصیت مرزی در نوجوانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

9. استفاده از مکرر از خودکشی، افکار خودکشی، یا تهدید خودکشی

10. رفتارهای خودآسیبی نظیر بریدن بدن یا سوختن خود

11. تغییرات شدید و ناگهانی در احساسات و حالت روحی، از جمله بی‌قراری، اضطراب، خشم و افسردگی

12. عدم پایبندی به ارزش‌ها، ایده‌آل‌ها، و اهداف شخصی

13. مشکلات در ارتباطات میان فردی، شامل برخورد با افراد، روابط عاطفی، و رفتارهای خود را به خوبی بیان کردن

14. ترس یا اطمینان برای رهایی از ارتباطات نزدیک با دیگران، و عدم قابلیت تحمل برای تنهایی

15. تصور نسبت به دیگران به عنوان خطرناک یا نامتعارف و ترس از رهایی از این افراد

درمان اختلال یادگیری در کودکان

اختلال یادگیری در کودکان یک مشکل شایع است که ممکن است باعث کاهش عملکرد تحصیلی، افزایش استرس و افسردگی در کودکان شود. درمان اختلال یادگیری در کودکان بستگی به نوع و شدت اختلال دارد. در ادامه چند روش درمان اختلال یادگیری در کودکان معرفی شده است:

1. آموزش تخصصی: کودکان با اختلال یادگیری باید به طور تخصصی و با توجه به نیازهای آنها آموزش داده شوند. برای مثال، اگر کودک دچار اختلال خواندن است، باید با استفاده از روش‌های خاص، مثل آموزش با استفاده از تصاویر یا کتاب‌های خاص آموزش داده شود.

2. درمان دارویی: در برخی موارد، درمان دارویی نیز می‌تواند به کودک کمک کند. در برخی اختلالات یادگیری، مانند ADHD، مصرف داروها به کودک کمک می‌کند تا بهتر تمرکز کند و بهبود بخشد.

3. مشاوره و روان درمانی: برای کودکان دارای اختلال یادگیری، استرس و اضطراب معمول است. بنابراین، مشاوره و روان درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا با استرس و اضطراب خود مقابله کند و با مشکلات خود بهتر آشنا شود.

4. ارائه پشتیبانی اجتماعی: کودکان با اختلال یادگیری ممکن است با مشکلات اجتماعی مواجه شوند. ارائه پشتیبانی اجتماعی به کودکان می‌تواند کمک کند تا با دوستان خود رابطه برقرار کنند و به دانش‌آموزی خود ایمان بیشتری پیدا کنند.

5. تغییرات در روش‌های آموزشی: در برخی موارد، تغییرات در روش‌های آموزشی نیز می‌تواند به کودک کمک کند. برای مثال، اگر کودک دچار اختلال خواندن است، ممکن است استفاده از کتاب‌های صوتی یا کمک‌های خواندن خاص مانند کاغذهای رنگی یا بزرگ‌نمایی متن به کودک کمک کند تا بهتر بخواند.

6. آموزش مهارت‌های ارتباطی: مهارت‌های ارتباطی می‌تواند به کودک کمک کند تا با مشکلات خود بهبود یابد. برای مثال، یادگیری مهارت‌های ارتباطی موثر مانند شنیدن، صحبت کردن، ابراز احساسات و حل مسئله می‌تواند به کودک کمک کند تا با مشکلات خود مواجه شود.

7. ایجاد برنامه‌های یادگیری مناسب: برنامه‌های یادگیری مناسب برای کودک با اختلال یادگیری می‌تواند به کودک کمک کند تا بهتر یاد بگیرد. برای مثال، تنظیم برنامه‌های یادگیری کوتاه با فواصل زمانی بلند، استفاده از روش‌های تدریس خاص، مثل روش‌های بصری و بازی‌های آموزشی می‌تواند به کودک کمک کند تا بهتر یاد بگیرد.

در نهایت، برای درمان اختلال یادگیری در کودکان، نیاز است که به همه جوانب این مشکل توجه شود و از ترکیب چندین روش درمانی استفاده شود. همچنین، خانواده و معلمان نیز باید با کودک کار کنند و او را در طول فرآیند درمانی پشتیبانی کنند.

https://fatemehmoradi.com/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%84%d8%a7%d9%84-%db%8c%d8%a7%d8%af%da%af%db%8c%d8%b1%db%8c-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86/

 

درمان شب ادراری در کودکان

شب ادراری در کودکان به معنای تخلیه‌ی بی‌اراده ادرار در خواب در کودکان بزرگتر از 5 سال است. بسیاری از کودکان تا سن 5 سالگی برای کمک به تشخیص نیاز ادراری خود در بیداری نیاز به ادرار کردن ندارند. اگر کودک شما بعد از سن 5 سالگی همچنان شب‌ها ادرار می‌کند، بهتر است با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید تا علت شب ادراری را تشخیص دهند و درمان مناسبی را برای کودکتان پیشنهاد دهند.

به عنوان مثال، شب ادراری ممکن است برای کودک شما به دلیل افزایش فعالیت کلیه‌ها در شب، تنش روحی، اضطراب، افزایش میزان مایعات مصرفی در شب، اختلالات خواب یا علت عضوی (مانند عفونت ادراری، دیابت و ...) رخ داده باشد. بنابراین، برای درمان شب ادراری، بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید.

درمان شب ادراری در کودکان شامل ترک عادت ادرار در شب، استفاده از داروها، تغییر در شیوه‌ی زندگی و همچنین درمان علل عضوی ممکن است. به عنوان مثال، کاهش میزان مایعات مصرفی در شب، پوشیدن لباس داخلی ضدآب و استفاده از ساعت بیدار شدن برای ادرار کردن در شب می‌تواند به کنترل شب ادراری کمک کند. همچنین، درمان علل عضوی مانند درمان عفونت ادراری یا دیابت نیز می‌تواند به بهبود شب ادراری کمک کند.

شب ادراری در کودکان به معنای تخلیه‌ی بی‌اراده ادرار در خواب در کودکان بزرگتر از 5 سال است. بسیاری از کودکان تا سن 5 سالگی برای کمک به تشخیص نیاز ادراری خود در بیداری نیاز به ادرار کردن ندارند. اگر کودک شما بعد از سن 5 سالگی همچنان شب‌ها ادرار می‌کند، بهتر است با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید تا علت شب ادراری را تشخیص دهند و درمان مناسبی را برای کودکتان پیشنهاد دهند.

به عنوان مثال، شب ادراری ممکن است برای کودک شما به دلیل افزایش فعالیت کلیه‌ها در شب، تنش روحی، اضطراب، افزایش میزان مایعات مصرفی در شب، اختلالات خواب یا علت عضوی (مانند عفونت ادراری، دیابت و ...) رخ داده باشد. بنابراین، برای درمان شب ادراری، بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید.

درمان شب ادراری در کودکان شامل ترک عادت ادرار در شب، استفاده از داروها، تغییر در شیوه‌ی زندگی و همچنین درمان علل عضوی ممکن است. به عنوان مثال، کاهش میزان مایعات مصرفی در شب، پوشیدن لباس داخلی ضدآب و استفاده از ساعت بیدار شدن برای ادرار کردن در شب می‌تواند به کنترل شب ادراری کمک کند. همچنین، درمان علل عضوی مانند درمان عفونت ادراری یا دیابت نیز می‌تواند به بهبود شب ادراری کمک کند.

فاطمه مرادی روانشناس

فاطمه مرادی روانشناس

طمه مرادی روانشناس کودک و نوجوان ایرانی است که در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان فعالیت می‌کند. او دکترای روانشناسی کودک و نوجوان را از دانشگاه شهید بهشتی در تهران گرفته است و بیش از ۱۵ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کند.

فاطمه مرادی روانشناس توانایی کار با کودکان و نوجوانان را دارد و درمان‌های متنوعی برای این دسته از بیماران انجام می‌دهد. او در حوزه‌های مختلفی از جمله اختلالات رفتاری، اضطراب، افسردگی، نارسایی توجه و بیش‌فعالی، اختلال خوردن، اختلالات خواب، تحلیل خانواده و ... فعالیت دارد. علاوه بر این، فاطمه مرادی به عنوان مدرس و استاد در دانشگاه‌های مختلفی نیز فعالیت دارد و به آموزش دانشجویان در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان می‌پردازد.

https://fatemehmoradi.com/

فاطمه مرادی روانشناس

طمه مرادی روانشناس کودک و نوجوان ایرانی است که در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان فعالیت می‌کند. او دکترای روانشناسی کودک و نوجوان را از دانشگاه شهید بهشتی در تهران گرفته است و بیش از ۱۵ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کند.

فاطمه مرادی روانشناس توانایی کار با کودکان و نوجوانان را دارد و درمان‌های متنوعی برای این دسته از بیماران انجام می‌دهد. او در حوزه‌های مختلفی از جمله اختلالات رفتاری، اضطراب، افسردگی، نارسایی توجه و بیش‌فعالی، اختلال خوردن، اختلالات خواب، تحلیل خانواده و ... فعالیت دارد. علاوه بر این، فاطمه مرادی به عنوان مدرس و استاد در دانشگاه‌های مختلفی نیز فعالیت دارد و به آموزش دانشجویان در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان می‌پردازد.

https://fatemehmoradi.com/

بهترین روانشناس کودک تهران

فاطمه مرادی هستم
روانشناس و روان درمانگر کودک و نوجوان و خانواده

میتونم بگم احساس و لذتی که در این سالها به عنوان مشاور و روانشناس بدست آوردم یه چیزی شبیه لذت قابل اعتماد و راز دار بودنه ، لذت شنیدن حرف های فریاد نشده از پس سینه ها، لذت شکستن بغض ها و همدلی ، دانستن رفتارها، فکرها واحساس ها، لذت به بینش رساندن انسان ها و پذیرش آدم ها بدون هیچ قید و شرطی …

بهترین روانشناس کودک در تهران

• روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان و خانواده
• فارق التحصیل کارشناسی رشته روانشناسی عمومی از دانشگاه آزاد
• کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی از علوم و تحقیقات
• عضو سازمان نظام روانشناسی ایران با شماره عضویت : ۱۵۳۴۲
• مدرس مهارت های زندگی و خلاقیت .
• مشاور تحصیلی و تربیتی در آموزش و پرورش
• کار بالینی به صورت تخصصی از سال ۱۳۹۵ در کلینیک های معتبر و زیر نظر سازمان نظام روانشناسی

فاطمه مرادی هستم
روانشناس و روان درمانگر کودک و نوجوان و خانواده

میتونم بگم احساس و لذتی که در این سالها به عنوان مشاور و روانشناس بدست آوردم یه چیزی شبیه لذت قابل اعتماد و راز دار بودنه ، لذت شنیدن حرف های فریاد نشده از پس سینه ها، لذت شکستن بغض ها و همدلی ، دانستن رفتارها، فکرها واحساس ها، لذت به بینش رساندن انسان ها و پذیرش آدم ها بدون هیچ قید و شرطی …

بهترین روانشناس کودک در تهران

• روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان و خانواده
• فارق التحصیل کارشناسی رشته روانشناسی عمومی از دانشگاه آزاد
• کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی از علوم و تحقیقات
• عضو سازمان نظام روانشناسی ایران با شماره عضویت : ۱۵۳۴۲
• مدرس مهارت های زندگی و خلاقیت .
• مشاور تحصیلی و تربیتی در آموزش و پرورش
• کار بالینی به صورت تخصصی از سال ۱۳۹۵ در کلینیک های معتبر و زیر نظر سازمان نظام روانشناسی

روانشناس خانم در تهران

روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
روانشناسی بالینی کودک و نوجوان یک تخصص در روانشناسی حرفه ای است که دانش علمی را برای ارائه خدمات روانشناختی به نوزادان، کودکان نوپا، کودکان و نوجوانان در چارچوب اجتماعی آنها توسعه داده و به کار می گیرد.

دانش تخصصی
از اهمیت ویژه‌ای برای تخصص روان‌شناسی بالینی کودک و نوجوان، درک نیازهای اساسی روان‌شناختی کودکان و نوجوانان و چگونگی تأثیر خانواده و سایر زمینه‌های اجتماعی بر سازگاری عاطفی-اجتماعی، فرآیندهای رشد، اختلالات روانی و رفتاری و آسیب‌شناسی روانی رشد است. سازگاری رفتاری و وضعیت سلامت کودکان و نوجوانان.

مشکلات رسیدگی شده است
تخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان شامل مطالعه، ارزیابی و درمان طیف گسترده ای از مشکلات بیولوژیکی، روانی و اجتماعی مرتبط با یکدیگر است که توسط کودکان و نوجوانان تجربه می شود. این موارد شامل موارد زیر است اما محدود به آنها نیست:

درمان مسائل روانی، شناختی، عاطفی، رشدی، رفتاری. آسیب پذیری های بیولوژیکی. مشکلات رفتاری، روانی، ذهنی، عاطفی، رشدی و خانوادگی. نقایص شناختی. ضربه و فقدان. مشکلات مرتبط با سلامتی. استرس و مقابله با تغییرات رشدی. مشکلات در زمینه اجتماعی.
جمعیت های خدمت شده
روانشناس خانم در تهران شامل تحقیق و ارائه خدمات برای نوزادان، کودکان نوپا، کودکان و نوجوانان است که انواع مشکلات روانشناختی، رفتاری، رشدی، تحصیلی، خانوادگی، همسالان، و مشکلات مرتبط با سلامت را در محیط‌های مختلف نشان می‌دهند.

رواشناس کودک خوب در تهران

آشنایی با فرزندتان در حین رشد می تواند یکی از با ارزش ترین بخش های والدین بودن باشد. یادگیری نحوه نگرش فرزندتان به جهان، آموزش مهارت های جدید به فرزندتان و راهنمایی او در حین پردازش احساسات و تغییرات بزرگ جدید، همه بخشی از والدین بودن است، اما آسان نیست.

همانطور که کودک شما رشد می کند، مراحل رشد پیشرونده از تولد تا بزرگسالی را پشت سر می گذارد. عوامل محیطی، ژنتیکی و فرهنگی می توانند بر رشد کودک و سرعت پیشرفت آنها از یک مرحله به مرحله دیگر تأثیر بگذارند.

برای کودکان دشوار است که آنچه را که از سر می گذرانند توضیح دهند، بسیار کمتر برای تجزیه و تحلیل احساسات خود. اینجاست که روانشناسی کودک می تواند به شما کمک کند تا اطلاعات بسیار مهم و ارزشمندی در مورد سلامت ذهنی، جسمی، شناختی و عاطفی فرزندتان در حین رشد به شما بدهد.

روانشناسی کودک چیست؟
روانشناسی کودک مطالعه رشد ناخودآگاه و آگاهانه دوران کودکی است. روانشناسان کودک مشاهده می کنند که چگونه کودک با والدین، خود و جهان تعامل می کند تا رشد ذهنی خود را درک کند.

چرا مهم است؟
همه می‌خواهند فرزندشان رشد سالمی داشته باشد، اما همیشه مشخص نیست که آیا رفتار کودک نشانه‌ای از یک مرحله طبیعی در رشد است یا نشانه‌ای از یک ناهنجاری. روانشناسان کودک می توانند به شما در درک تفاوت کمک کنند. درک الگوهای روانشناختی عادی و غیرعادی کودک می تواند به والدین کمک کند تا بفهمند چگونه می توانند به بهترین شکل با کودک خود ارتباط برقرار کنند و با او ارتباط برقرار کنند، مکانیسم های مقابله ای برای مدیریت احساسات را به کودک آموزش دهند و به پیشرفت و شکوفایی فرزندشان در هر مرحله جدید رشد کمک کنند.

روانشناسان کودک همچنین می توانند رفتارهای غیرعادی را زود تشخیص دهند، به شناسایی ریشه مسائل رفتاری رایج مانند مسائل یادگیری، بیش فعالی یا اضطراب کمک کنند و به کودکان کمک کنند تا از آسیب های اولیه دوران کودکی عبور کنند. آنها همچنین می توانند به پیشگیری، ارزیابی و تشخیص مشکلات روانی و یادگیری، تاخیرهای رشدی یا شرایطی مانند اوتیسم کمک کنند.

روانشناس کودک خوب در تهران تعامل چند حوزه اصلی رشد را مطالعه می کند:

رشد فیزیکی
رشد فیزیکی در کودکان معمولاً یک توالی قابل پیش بینی از رویدادها است. فرزند شما به همین ترتیب سرش را بالا می گیرد، غلت می زند، می خزد، راه می رود و می دود. روانشناس کودک شما می تواند به متخصص اطفال شما کمک کند تا رشد جسمانی کودک شما را مشاهده کند و در صورت وجود هر گونه ناهنجاری که می تواند نشان دهنده بی نظمی رشد باشد. روانشناسان کودک پیشرفت کودک شما به سمت نقاط عطف رشد را مشاهده می کنند تا اطمینان حاصل کنند که کودک شما از نظر فیزیکی به طور طبیعی رشد می کند. تأخیرهای عمده در رشد جسمانی ممکن است مسائل زیربنایی رشدی دیگری را آشکار کند که در مراحل اولیه می توان به آنها پرداخت.

توسعه شناختی
درک پزشکی از رشد شناختی دوران کودکی در سال های اخیر به شدت تغییر کرده است. اکنون می دانیم که حتی نوزادان تازه متولد شده از محیط خود آگاه هستند و به آن علاقه مند هستند، حتی قبل از اینکه زبانی برای بیان آن داشته باشند.

رشد شناختی به یادگیری فکری و فرآیندهای فکری کودک اشاره دارد. این شامل مشاهده و درک دنیای اطراف، یادگیری زبان، حافظه، تصمیم گیری، حل مسئله، نحوه استفاده کودک از تخیل و نحوه استفاده کودک از استدلال اساسی است. همه این عوامل تحت تأثیر ژنتیک و محیط کودک است.

روانشناسی کودک در تهران

روانشناسی کودک در تهران چیست؟
زندگی کودکان چگونه تغییر می کند و روانشناسان کودک چه نقشی در حمایت از کودکان دارند؟ روانشناسی کودک حوزه وسیعی است که چگونگی تغییر افراد از بدو تولد تا نوجوانی را پوشش می دهد و سعی می کند توضیح دهد که چگونه این تغییرات مهم رخ می دهند - آیا کودکان 3 ساله، 7 ساله و نوجوانان فقط به دلیل تجربیاتشان متفاوت هستند. از جهان، یا تغییرات بیولوژیکی درون فرد چه نقشی دارد؟

از آنجایی که روانشناسی کودک بسیار گسترده است و سعی می کند به سوالات زیادی پاسخ دهد، محققان و پزشکان اغلب رشد را به حوزه های خاصی تقسیم می کنند. به طور کلی، اینها روی رشد فیزیکی، شناختی (تفکر، یادگیری، حافظه و غیره) و اجتماعی/عاطفی کودکان نقش دارند. روانشناسان کودک تلاش می کنند تا هر جنبه ای از رشد کودک را درک کنند، از جمله نحوه یادگیری، تفکر، تعامل و واکنش عاطفی کودکان به اطرافیان، دوست یابی، درک احساسات و شخصیت در حال رشد، خلق و خوی و مهارت های خود.

کودکان معمولاً به "نقاط عطف" رشد می رسند. این نقاط عطف نشان دهنده توانایی هایی مانند راه رفتن و صحبت کردن است که توسط اکثر کودکان در سنین مشابه به دست می آید. در میان چیزهای دیگر، ما علاقه مندیم تا توضیح دهیم که چگونه کودکان به این نقاط عطف می رسند و چگونه عوامل فردی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است بر رشد ما تأثیر بگذارند.

روانشناسی کودک | فاطمه مرادی

درک فرزندتان یکی از مهمترین چیزهایی است که به عنوان والدین باید یاد بگیرید. برای درک بهتر می توانید از روانشناسی کودک کمک بگیرید. این امر در هدایت و پرورش فرزند شما هنگام رشد و بلوغ بسیار مفید است. باید به خاطر داشته باشید که فرزند شما دارای یک ویژگی شخصیتی منحصر به فرد است که در طول زندگی ثابت می ماند.

یکی از راه هایی که می توانید کودک خود را درک کنید این است که او را هنگام خواب، غذا خوردن یا بازی مشاهده کنید. به دنبال صفات ثابت باشید. کدام فعالیت ها را بیشتر دوست دارند؟ آیا تطبیق با تغییرات برای آنها آسان است یا برای آشنایی با این موارد به زمان نیاز دارند؟ این چیزها ویژگی های عادی یک کودک هستند و ممکن است فرزند شما از این قاعده مستثنی نباشد.

تا آنجا که ممکن است، وقت داشته باشید تا با فرزندان خود صحبت کنید زیرا این برای کسب اطلاعات و درک بسیار مهم است. در مورد کودکان خردسال، آنها برای درک افکار و احساسات خود به زبان کلامی کمتر و حالت چهره و زبان بدن بیشتری نیاز دارند. پرسیدن سوالات به آنها این امکان را می دهد که احساسات خود را با شما در میان بگذارند.

عزت نفس کلید اصلی موفقیت در زندگی است. ایجاد یک خودپنداره مثبت یا عزت نفس سالم برای شادی و موفقیت کودکان و نوجوانان بسیار مهم است. رابطه مثبت والد-کودک چارچوب و حمایتی را برای کودک فراهم می کند تا احترام و توجه سالمی به خود و دیگران ایجاد کند. بچه ها هوس وقت گذاشتن با والدین را دارند. به آنها احساس خاص بودن می دهد. والدین تشویق می شوند زمانی را برای بازی کردن با فرزندان خود به طور منظم پیدا کنند. این باید شامل یک به یک با هر کودک و زمان گروهی با همه بزرگسالان و بچه های خانه باشد. اگر یک والدین مجرد هستید یا تک فرزند دارید، گهگاه از خانواده یا دوستان خود برای بازی دعوت کنید.

به هر دلیلی، برخی از کودکان به راحتی مهارت های اجتماعی را توسعه نمی دهند. آنها ممکن است صمیمانه به دنبال روابط با همسالان باشند و سپس با تحمل مخالفت‌ها، اگر نگوییم ظلم کامل، به امنیت خانه، خانواده و شرکت خود عقب نشینی کنند. احتمالاً هیچ چیز برای والدین دردناک تر از طرد فرزندش نیست. والدین باید نگاهی طولانی به مشکلات اجتماعی داشته باشند و نقشه ای برای حل آنها به همان اندازه که مشکلات تحصیلی یا سلامتی را در نظر می گیرند، با دقت و سنجیده ای ترسیم کنند. دستورالعمل هایی وجود دارد که در صورت رعایت آنها، اگر والدین مایل به صرف وقت و ابتکار باشند، به این کودکان کمک می کند.